Lelystad Airport: laat Flevoland een voorbeeld zijn van duurzame ontwikkeling – niet van politieke koppigheid

Vliegtuig

De unieke kracht van Flevoland – haar rust, ruimte, vruchtbare landbouwgrond en rijke natuur – komt ernstig onder druk te staan. Waar deze provincie juist kan uitblinken als gebied voor duurzame woningbouw, voedselvoorziening en natuurbehoud, kiest het provinciebestuur er bewust voor om alles op het spel te zetten voor de luchtvaart.

De provincie Flevoland blijft namelijk aandringen op de snelle opening van Lelystad Airport, een plan dat niet past bij de opgaven van deze tijd. Juist nu er weer een periode van besluitvorming lijkt aan te komen, is het belangrijk dat we de mogelijkheden en afwegingen nog eens goed op een rij zetten.

Het idee voor de uitbreiding van Lelystad Airport stamt uit de jaren 2000 en was bedoeld om Schiphol te ontlasten. Destijds was het versterken van de luchtvaartsector nog vanzelfsprekend gekoppeld aan economische groei en werkgelegenheid. Maar inmiddels is er veel veranderd: de maatschappelijke visie op vliegen is fundamenteel verschoven. We weten nu dat de luchtvaartsector een grote bijdrage levert aan klimaatverandering, luchtvervuiling en geluidsdruk. Ook schaadt het de gezondheid en het woongenot van omwonenden.

Toch blijft de provincie Flevoland vasthouden aan oude plannen, terwijl de context radicaal is veranderd. In plaats van mee te bewegen met nieuwe inzichten, blijft men hameren op de economische kansen van een luchthaven – zonder oog te hebben voor de prijs die de omgeving daarvoor betaalt. Deze koers is niet alleen achterhaald, maar ook schadelijk voor de inwoners van Flevoland en omliggende regio’s.

De werkelijke behoefte in Flevoland ligt niet bij meer vliegtuigen, maar bij meer woningen, gezonde lucht en toekomstbestendige banen. De provincie wil Lelystad Airport openen om werkgelegenheid te creëren, maar gaat daarbij volledig voorbij aan de realiteit: woningen voor nieuwe inwoners zijn er nog niet, en het bestaande personeelstekort – met name in zorg, onderwijs en techniek – wordt met duizenden extra luchthavenbanen alleen maar verder vergroot. Het provinciebestuur gaat er even aan voorbij dat juist deze mensen nodig zijn voor het überhaupt bouwen van de woningen. Bovendien zijn er grote vraagtekens te zetten bij de aanname dat het vliegveld echt de ‘goede banenmotor’ is die de provincie beweert.

De luchthaven betekent méér stikstofuitstoot, méér geluidsoverlast en méér vervuiling – precies wat vergunningverlening, landbouw en natuurbescherming nu al onder druk zet. Toch blijft men verwijzen naar verouderde rapporten om het vliegveld te rechtvaardigen. Intussen groeit het verzet. Steeds meer bewoners laten horen dat ze klaar zijn met dit plan. Ze willen investeren in duurzame oplossingen, niet in overlast.

We erkennen dat luchtvaart een rol speelt in onze maatschappij. Maar de luchtvaart moet – net als alle andere sectoren – verduurzamen en inkrimpen waar dat kan. Onderzoek van Eric Pels (Vrije Universiteit) en Paul Peeters (Breda University of Applied Sciences) uit april 2024 laat zien dat 30% van de vluchten op Schiphol kan worden geschrapt, zonder economische schade. Dát is pas toekomstgericht beleid.

Verlaag de druk op Schiphol door slim te saneren in plaats van te spreiden. Zet in op échte oplossingen voor woningbouw, natuurherstel en maatschappelijke werkgelegenheid. Laat Flevoland een voorbeeld zijn van duurzame ontwikkeling – niet van politieke koppigheid.

« Terug